(คราวที่แล้วเรื่องร่มชูชีพของเล่นและความรู้เรื่องอากาศที่นี่ครับ)

 

วันนี้เป็นอีกวันอังคารที่ผมได้เข้าไปทำการทดลองวิทยาศาสตร์กับเด็กๆกลุ่มบ้านเรียนปฐมธรรมและเด็กๆอนุบาลบ้านพลอยภูมิครับ คราวนี้เราเล่นของเล่นที่ทำง่ายมากๆแต่เล่นสนุก โดยอาศัยแรงโน้มถ่วงของโลก

 

สำหรับเด็กประถม ผมเอาลูกเหล็กกลมๆ มาปล่อยให้ตกสู่พื้น แล้วถามเด็กๆว่ารู้ไหมว่าทำไมลูกเหล็กถึงตกลงพื้น เด็กตอบกันว่าเพราะมันหนัก ผมขยายว่าจริงๆแล้วของทุกสิ่งทุกอย่างที่เรารู้จักจะดึงดูดซึ่งกันและกันเสมอ ไม่ว่าจะเป็นลูกเหล็ก สุนัข ดอกไม้ ภูเขา ตึก โลก ดวงจันทร์ ตัวของเด็กๆเอง ดาวซิริอุส หลุมดำ หรือ แกแล็คซีที่อยู่ไกลๆ จะมีแรงที่เรียกว่าแรงโน้มถ่วงดูดทุกสิ่งทุกอย่างเสมอ แต่แรงนี้จะอ่อนลงอย่างรวดเร็วเมื่อระยะทางไกลขึ้น เราจึงไม่รู้สึกถึงแรงจากดาวไกลๆ หรือแกแล็คซีไกลๆ สิ่งที่เราเรียกว่าน้ำหนักของเราก็คือแรงที่โลกดูดเรานั่นเอง

วันนี้เป็นวันอังคารที่ผมได้เข้าไปทำการทดลองวิทยาศาสตร์กับเด็กๆกลุ่มบ้านเรียนปฐมธรรมและเด็กอนุบาลบ้านพลอยภูมิอีกครั้งครับ คราวนี้เราเล่นของเล่นร่มชูชีพและเรียนรู้เรื่องอากาศกันครับ

 

สำหรับเด็กๆปฐมธรรม ผมถามเด็กๆว่าอากาศมีน้ำหนักไหม เด็กๆก็ตอบกันว่า ไม่มี เบามาก มี ผมก็เลยบอกว่าอากาศมีน้ำหนัก เช่นอากาศหนึ่งขวดลิตรจะมีน้ำหนักหนึ่งกรัมกว่าๆ (ประมาณ 1.3 กรัม) หรือ ปริมาณอากาศประมาณ 800 ขวดจะหนักเท่ากับน้ำหนึ่งขวด หรืออากาศหนาแน่นน้อยกว่าน้ำประมาณ 800 เท่า (หรือสำหรับผู้ใหญ่: อากาศหนึ่งลูกบาศก์เมตรหนักประมาณ 1.3 กิโลกรัม ขณะที่น้ำหนึ่งลูกบาศก์เมตรหนัก 1,000 กิโลกรัม)

วันนี้เป็นวันอังคารที่ผมได้เข้าไปทำการทดลองวิทยาศาสตร์กับเด็กๆกลุ่มบ้านเรียนปฐมธรรมและเด็กอนุบาลบ้านพลอยภูมิอีกครั้งครับ คราวนี้เราดูแป้งข้าวโพดเต้นระบำ ที่เกิดจากการเขย่าด้วยคลื่นเสียง

 

เริ่มที่กลุ่มปฐมธรรมก่อน ผมเอาลำโพง sub-woofer มาต่อกับคอมพิวเตอร์แล้วให้คอมพิวเตอร์ปล่อยสัญญาณเสียงความถี่ต่างๆออกมาให้เด็กฟัง ถามเด็กๆว่าเราได้ยินเสียงได้อย่างไร เด็กๆก็เข้าใจว่าเกิดจากการสั่นของอากาศมาทำให้ชิ้นส่วนในหูเราสั่น ทำให้เราได้ยิน ไม่ผิดหวังที่เราเคยเรียนเรื่องนี้มาแล้ว ผมเอากระดาษหนังสือพิมพ์ไปวางไว้แถวๆช่องอากาศที่เสียงออกมา ทำให้เราทุกคนเห็นการสั่นของอากาศได้ชัดเจน (ดังวิดีโอคลิปข้างล่างนี้)