(คราวที่แล้วเรื่องแม่เหล็กและขดลวด และเข็มลอยน้ำอยู่ที่นี่ครับ)

 

วันนี้ผมเข้าไปทำการทดลองวิทยาศาสตร์กับเด็กๆประถมกลุ่มบ้านเรียนปฐมธรรมและเด็กๆอนุบาลบ้านพลอยภูมิอีกแล้วครับ คราวนี้ให้เด็กประถมและเด็กอนุบาลสามเรียนรู้เรื่องแรงลอยตัวในน้ำ ส่วนเด็กอนุบาลสองได้ดูเข็มลอยน้ำอย่างที่เด็กอนุบาลสามได้ดูสัปดาห์ที่แล้ว

 

สำหรับเด็กประถม ผมเริ่มด้วยการให้เด็กๆดูวิดีโอคลิปแม่ชีลอยน้ำ ซึ่งเด็กๆก็ออกความเห็นกันใหญ่ว่า “ผมก็ลอยได้”, “ใส่โฟมไว้ข้างในหรือเปล่า”, “ผมทำท่าปลาดาวลอยได้”, ฯลฯ ผมดีใจมากที่เด็กๆเห็นว่าน่าจะมีคำอธิบายที่ไม่ต้องมีเวทย์มนต์หรือปาฏิหาริย์อะไร ตอนโตขึ้นผมหวังว่าเด็กๆจะถูกหลอกยากจากการได้ศึกษาและทดลองวิทยาศาสตร์แต่เด็ก

 

จากนั้นผมก็ตัดฟอยล์อลูมินัมแจกเด็กๆ แล้วบอกให้เด็กทำให้จม ซึ่งก็ทำได้ง่ายมาก แค่ให้น้ำท่วมสักครึ่งแผ่นก็จะจมลงไปแล้ว จากนั้นผมก็บอกให้เด็กๆทำให้ลอย เด็กๆก็ทำหลายแบบ ตั้งแต่วางแผ่นฟอยล์แบนๆไว้บนผิวน้ำให้แรงตึงผิวของน้ำดันไว้ พับเป็นถ้วยเล็กๆให้ลอย เอาฟอยล์ไปแนบกับฝาขวดหรือก้นถ้วยให้เป็นรูปทรงเหมือนกับแบบแล้วเอาไปลอย

 

แล้วผมก็เพิ่มความยากโดยแจกลูกแก้วให้เด็กๆ แล้วบอกว่าต้องทำให้ลูกแก้วลอยอยู่ในฟอยล์ด้วย เด็กๆก็ทดลองเอง ในที่สุดก็ทำกันได้ ด้วยการใส่ลูกแก้วไว้กลางๆไม่ให้เรือฟอยล์เอียงแล้วน้ำเข้า ผมให้เด็กๆขึ้นไปเขียนบนกระดานว่าได้เรียนรู้อะไรบ้างด้วย พอเด็กๆทำให้ลูกแก้วลอยได้ ก็เริ่มทำการแข่งขันว่าใครใส่ลูกแก้วได้มากกว่ากันเป็นที่สนุกสนาน

 

จากนั้นผมก็บอกว่าแรงที่ช่วยยกเรือฟอยล์ที่บรรทุกลูกแก้วเรียกว่าแรงลอยตัว คือเวลามีอะไรกดลงไปในน้ำ น้ำก็จะบุ๋มลงไป น้ำรอบๆที่บุ๋มลงไปก็จะผลักดันสิ่งที่จุ่มลงไปในน้ำ แรงที่ผลักดันสิ่งที่จุ่มไปในน้ำเรียกว่าแรงลอยตัว ขนาดของแรงเท่ากับน้ำหนักของน้ำที่ถูกแทนที่ กฏธรรมชาติข้อนี้ถูกค้นพบโดยอาร์คิมีดีสเมื่อกว่าสองพันปีมาแล้ว เด็กๆยังงงๆอยู่กับกฏข้อนี้แต่ผมบอกว่าไม่เป็นไร แค่จำประสบการณ์การเล่นเรือฟอยล์เอาไว้ เรื่องรายละเอียดอื่นๆไว้เรียนรู้อีกทีตอนโตขึ้นอีกหน่อย

 

สำหรับเด็กอนุบาลสาม ผมก็แสดงการสร้างเรือฟอยล์ให้ดู ทำอันใหญ่ที่ใส่ลูกแก้วได้หลายๆลูกและกรรไกรอีกอัน และบอกเด็กๆว่าเรือจริงๆที่เราเห็นก็ลอยอยู่ได้เหมือนกันด้วยหลักการเดียวกันนี้

 

สำหรับเด็กอนุบาลสองผมให้ดูการทดลองเข็มลอยน้ำที่พวกเขาไม่ได้ดูเมื่อสัปดาห์ที่แล้วครับ