ผมไปทำกิจกรรมวิทย์กับเด็กๆมาครับ เด็กประถมได้หัดคิดแบบวิทยาศาสตร์โดยพยายามอธิบายมายากลเครื่องตัดหัว แล้วได้ดูสายน้ำที่พุ่งออกมาจากลูกโป่งแบบราบเรียบ (laminar flow) ดูเหมือนผลึกนำ้แข็งที่ไม่เคลื่อนไหวแทนที่จะเป็นสายน้ำ เด็กอนุบาลสามได้หัดทำของเล่นปี่หลอดพลาสติกกันครับ
(อัลบั้มบรรยากาศกิจกรรมต่างๆอยู่ที่นี่นะครับ กิจกรรมประถมคราวที่แล้วเรื่อง “เครื่องฟอกอากาศทำงานอย่างไร ภาพยนตร์ทางม้าลาย” ครับ รวมทุกกิจกรรมอยู่ที่นี่นะครับ)
ก่อนอื่นเด็กประถมได้ดูมายากลนี้ครับ ดูเฉพาะตอนแรกที่เป็นกล ยังไม่ดูส่วนเฉลยตอนหลังนะครับ ไว้ดูเฉลยหลังจากได้พยายามคิดพยายามอธิบายว่ากลแต่ละกลทำอย่างไรกันก่อนครับ กลวันนี้คือกลเครื่องตัดหัวกิโยตินครับ:
กิจกรรมนี้ฝีกเด็กๆให้คิดแบบวิทยาศาสตร์ครับ มีการสังเกต การตั้งสมมุติฐานเพื่ออธิบายสิ่งที่สังเกตมา การตรวจสอบสมมุติฐานกับข้อมูลที่สังเกตมา การตั้งสมมุติฐานใหม่เมื่อสมมุติฐานเดิมขัดกับข้อมูล นอกจากนี้เราพยายามให้เด็กๆมีความกล้าคิดและออกความเห็นครับ
จากนั้นผมก็ให้เด็กๆดูวิดีโอประหลาดอันนี้ครับ:
น้ำที่ไหลออกมาไหลมานิ่งมาก ดูเหมือนเป็นของแข็ง หลายๆคนคิดว่าเป็นภาพตัดต่อครับ ครั้งแรกที่ผมเห็นผมก็นึกว่าเป็นภาพตัดต่อจนกระทั่งได้ดูวิดีโออธิบายจาก Captain Disillusion ที่ชอบอธิบายวิดีโอแปลกๆและเปิดโปงวิดีโอหลอกลวงอันนี้ครับ:
พวกเราเลยทดลองทำตามกันครับ เราเอาลูกโป่งมาใส่น้ำ ติดเทปผ้าเป็นกรอบสี่เหลี่ยม แล้วเจาะในกรอบนั้นครับ เทปผ้าจะทำหน้าที่ยึดผิวยางลูกโป่งเอาไว้ไม่ให้ฉีกออกเมื่อเราเจาะรู หน้าตาลูกโป่งที่ติดเทปแล้วเป็นแบบนี้ครับ:
คลิปการเจาะครับ:
สำหรับเด็กอนุบาลสาม ผมไปทำกิจกรรมเกี่ยวกับเสียงครับ ให้เด็กๆจับคอตัวเองไว้ขณะที่พูด เด็กๆจะรู้สึกว่าคอสั่นๆซึ่งก็คือการสั่นของอวัยวะที่เรียกว่ากล่องเสียงที่ทำให้เราสามารถพูดได้นั่นเอง ผมเล่าให้เด็กๆฟังว่าเวลามีอะไรสั่นๆในคอเราเนี่ย อากาศในปากก็จะสั่นตาม แล้วอากาศก็สั่นตามกันมาเรื่อยๆ ในที่สุดก็จะเข้าหูเรา แล้วเราก็จะได้ยินเป็นเสียง
แล้วก็ถึงช่วงเวลาสำคัญคือของเล่น ผมทำปี่จากหลอดกาแฟดังในคลิปให้เด็กๆเล่นครับ:
เวลาเราตัดปลายหลอดให้เป็นสามเหลี่ยม ปลายหลอดจะสั่นเมื่อเราเป่าอากาศผ่าน ทำให้เกิดเสียงดังครับ
เด็กๆเป่ากันเสียงดังสนุกสนาน บอกว่าจะเอาไปเล่นและทำเพิ่มที่บ้านครับ:
