(คราวที่แล้วเรื่องของเล่น “นักดำน้ำ” อยู่ที่นี่ครับ ถ้าท่านได้รับข้อความเหล่านี้ทางอีเมล์แต่ไม่เห็นวิดีโอคลิป เข้ามาดูที่ https://witpoko.com/ นะครับ)

เมื่อวานเป็นวันอังคารที่ผมเข้าไปทำการทดลองวิทยาศาสตร์กับเด็กๆป. 1, 2, 3 กลุ่มบ้านเรียนปฐมธรรมและเด็กๆอนุบาล 2 และ 3 โรงเรียนอนุบาลบ้านพลอยภูมิ วันนี้การทดลองคือเล่นของเล่นที่สร้างจากหลอดและฟอยล์อลูมิเนียม ใช้เลี้ยงลูกบอลให้ลอยอยู่อากาศได้นานๆ โดยที่เด็กๆประถมจะได้ลงมือประดิษฐ์เอง แต่เด็กๆอนุบาลจะได้ดูการแสดงแทน

หลักการการทำงานของของเล่นปรากฎการณ์ควานด้า (Coandă effect) คือเวลาลมหรือน้ำไหลไปตามผิวโค้งนูน มันจะวิ่งไปตามผิวโค้ง ไม่ชนแล้วกระเด้งออกมาครับ ถ้าวัตถุมีลักษณะโค้งนูนคล้ายผิวลูกบอล สายน้ำหรือสายลมก็จะวิ่งโค้งไปตามผิวและวัตถุก็จะถูกดูดเข้าสู่สายน้ำหรือสายลมด้วย เวลาเราเอาลูกบอลไปวางเหนือลมที่เป่าขึ้น สายลมจึง “คีบ” ลูกโป่งไว้ได้ครับ

นอกจากลูกบอลฟอยล์อลูมิเนียมแล้ว เราใช้ลูกอะไรกลมๆที่ไม่หนักเกินไป เช่นลูกกระสุน BB พลาสติกกลมๆก็ได้ครับ

ดูวิธีเล่นและวิธีทำของเล่นเลยครับ:

หลังจากเด็กประถมเห็นผมสร้างของเล่นเสร็จ ก็เริ่มสร้างของเล่นของตนเองเป็นที่สนุกสนาน:

จากนั้นผมก็เอาลูกปิงปองออกมาและพยายามเป่าให้ลอยขึ้นด้วยหลอด ซึ่งทำได้ยากเพราะลูกปิงปองหนักไป ผมจึงงัดเอาเครื่องเป่าผมออกมา เปิดให้ลมออกอย่างเดียวแต่ไม่ร้อน แล้วให้เด็กๆเอาลูกปิงปองมาลอยกันอย่างสนุกสนาน หลักการธรรมชาติในกรณีนี้ก็เป็นหลักการเดิม เพียงแต่ว่าแทนที่คนจะเป่า เราใช้พัดลมในเครื่องเป่าผมเป่าให้แทน

จากนั้นผมก็ให้เด็กๆดูคลิปวิดีโอบน YouTube ที่แสดงสิ่งประดิษฐ์ที่ใช้หลักการเดียวกันนี้ แต่แรงลมถูกควบคุมด้วยคอมพิวเตอร์ จึงสามารถเคลื่อนย้ายลูกบอลได้อย่างแม่นยำ เชิญดูเลยครับ:

สำหรับเด็กอนุบาลสองและสาม เด็กๆตื่นเต้นกับการที่ผมแสดงหน้าตาท่าทางว่าการเลี้ยงลูกบอลมันยากมาก (แต่ผมก็เฉลยทีหลังว่ามันทำได้ง่ายๆ เพราะธรรมชาติของลมมันเป็นอย่างนั้นเอง) และสนุกกับการลุ้นให้ลูกปิงปองชนกัน ว่าลูกไหนจะชนะ

ป.ล. เด็กอนุบาลสองให้การต้อนรับดีเป็นพิเศษแบบในคลิปครับ: