วันนี้เป็นวันอังคารและผมก็เข้าไปคุยกับเด็กๆเรื่องเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ที่โรงเรียนบ้านพลอยภูมิอีกครั้ง คราวนี้ได้แต่สอนเด็กกลุ่มบ้านเรียนปฐมธรรมชั้น ป. 1, 2, 3 เท่านั้น เพราะมีธุระไม่สามารถทำการทดลองให้เด็กอนุบาล 2 และ 3 ได้

 

วันนี้ผมเข้ามาพูดคุยเรื่องปอดและการหายใจ แต่ยังไม่บอกเด็กๆถึงหัวข้อ แต่ถามเด็กๆก่อนว่าถ้าจะให้ลมเข้าไปในถุงมือ (ถุงมือพลาสติกบางๆที่ผมนำมาด้วย) แต่ห้ามเป่า จะทำได้อย่างไร เด็กๆก็เดาไปกันใหญ่ แต่คำตอบทุกอันก็จะเกี่ยวกับการเป่าอากาศเข้าถุงมือทั้งนั้นไม่ทางตรงก็ทางอ้อม

 

วันนี้เป็นวันอังคารที่ผมเข้าไปสอนวิทยาศาสตร์ที่โรงเรียนอนุบาลบ้านพลอยภูมิและกลุ่มบ้านเรียนปฐมธรรม วันนี้ไปพูดคุยกับเด็กเรื่องผิวหนังและการระเหยของเหงื่อ และเอาของเล่นที่เรียกว่าปืนใหญ่ลม (Vortex Cannon) ไปให้เด็กดู

 

สำหรับเด็กกลุ่มบ้านเรียนปฐมธรรมชั้นป. 1, 2, 3 เราคุยกันเรื่องผิวหนัง ผมก็เริ่มโดยถามเด็กก่อนว่าอวัยวะอะไรในร่างกายใหญ่ที่สุด เด็กๆก็เดาไปต่างๆนาๆมีทั้งสมอง ตับ กระเพาะ ปอด ก้น ขา จนในที่สุดผมก็เฉลยว่าผิวหนังเป็นอวัยวะใหญ่สุดในร่างกาย ถ้าลอกออกมาชั่งก็จะหนักประมาณ 1-2 กิโลกรัมสำหรับเด็ก และ 3-4 กิโลกรัมสำหรับผู้ใหญ่ ต่อมาผมก็ถามว่าผิวหนังทำหน้าที่อะไรในร่างกายของเรา เด็กๆก็ตอบกันใหญ่ว่า กันน้ำ ห่อหุ้มร่างกายเอาไว้ ขับถ่ายของเสีย ผมก็เสริมว่าผิวหนังสร้างสารเคมีต่อสู้กับราและแบคทีเรีย และสร้างเหงื่อเพื่อระบายความร้อนด้วย

 

วันนี้ผมเข้าไปโรงเรียนอนุบาลบ้านพลอยภูมิเพื่อทำการทดลองทางวิทยาศาสตร์ให้เด็กดูอีก วันนี้สำหรับเด็กประถมกลุ่มบ้านเรียนปฐมธรรม ผมเอากล้องจุลทรรศน์ที่ต่อกับคอมพิวเตอร์ไปให้เด็กดู กล้องสามารถขยายได้สูงสุด 200 เท่า ผมสั่งซื้อมาจาก ThinkGeek.com ได้สามปีแล้ว ผมเห็นมีคนนำเข้ามาขายเหมือนกันแต่ไม่ทราบราคาในประเทศไทย ตอนนี้น่าจะมีหลายๆยี่ห้อราคาไม่น่าแพงนักแล้ว

 

เริ่มต้นเราก็ส่องผิวหนังดู พอส่องหลังมือเท่านั้น เด็กๆก็ร้องอุทานว่าทำไมมันน่าเกลียดจัง ผมก็บอกว่าผิวหนังมันก็เป็นของมันอย่างนั้นตลอดมานั้นแหละ แต่ตาเราไม่สามารถเห็นชัดๆใหญ่ๆได้ เลยไม่คุ้นเคย พอส่องหลังมือแล้ว ก็ส่องฝ่ามือ ซึ่งพวกเราก็เห็นได้ว่าฝ่ามือเรียบกว่าหลังมือเยอะเลย